صد برگ خوشبو

یــا علی رفــتم بــقیع امـا چه سود هرچــه گشتم فــــاطمه آنــجا نبود

یــا علی قــبر پرســتویــت کجاست آن گل صدبرگ خوشبویت کجاست

ضریح بی نشان

هر دم به ضریح بی نشانت ای ماه

بسته ست دخیل، قلب من با هر آه

عمریست تپش های دلم می گوید

یا فاطمه اشفعی لنا عندالله

پرستوی مهاجر

پرستوی مهاجرم چرا ز لانه می روی  

اگر زلانه می روی چرا شبانه می روی  

قرار من شکیب من مهاجر غریب من  

فدای غربتت شوم که مخفیانه می رود  

ایام شهادتش تسلیت باد